عاشق سردرگم

مینویسم واسه کسی که خودش فکر میکنه خیلی خوبه

عاشق سردرگم

مینویسم واسه کسی که خودش فکر میکنه خیلی خوبه

دیگه اینجا چیزی نمینویسی

اشکال نداره

همه نظر تنها میمونم

بازم اشکال نداره

رفتم جای دیگه

شاید اونجا...

 

شب هجرون دیگه تمومه

گل مهتاب بر سر بومه

عاشقی جز بر تو حرومه

که برای تو زنده ام

شده ام بت پرست تو

شده ام بت پرست تو

قسم به چشمون مست تو

به کنج میخونه روز و شب

شده ام جام دست تو

به تو چون سجده می کنم

شرر تو هر سینه میزنم

ز غصه می خوام که بعد از این

بت روی تو بشکنم

کرامه

تا کی من و شکایت تا کی غم و تــــباهی            مارا بکشـــت جانـــــان با جرم بــی گناهی

ماییم و شیون و آه،هر لحظه گاه و بیگاه           ماییم سالک عشق در این کویر بیراه

ما خواهش و نیازیم،گم گشته در نمازیم           بیچاره ایم اما بر خلق چاره ســـــــازیم

ما در کمین عشقیم دور است عشق از ما          بنگر امین عشقیم ، دل داده و مصــــــفا

ما ماهی غریبیم در این یم می آلـــــود           گه غصه دار هستیم گه در رضا و خشنود

با ما سخن مگویید جز از وفا و احســـــــان          از جــــان ما مخواهید جز اقتدای جانـــــان

در خویش گم شده ایم تا بینشان بمیریم      پیدا شویم روزی، روزی که جان بگیریم

 

 

مرو ای دوست

مرو ای دوست مرو ای دوست
مرو از دست من ای یار که منم زنده به بوی تو
به گل روی تو
مروای دوست مرو ای دوست
بنشین با من و دل بنشین تا برسم مگر
به شب موی تو
تو نباشی چه امیدی به دل خسته من
تو که خامو شی بی تو به شام وسحر چه کنم
با غم تو

مروای دوست مرو ای دوست
مرو از دست من ای یار که منم زنده به بوی تو
به گل روی تو
بنشین تا بنشانی نفسی آتش دل
بنشین تا برسم مگر به شب موی تو
تو نباشی چه امیدی به دل خسته من
تو که خامو شی بی تو به شام وسحر چه کنم
با غم تو
چه کنم با دل تنها که نشد باور من
تو و ویرانی خاموشی کوهم اگر اگر چه کنم با غم تو

چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل
چه کنم با این درد دل من ای دل من
چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل
چه کنم با این درد دل من ای دل م
چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل
چه کنم با این درد دل من ای دل من
چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل
چه کنم با این درد دل من ای دل م
چه کنم.......

 ابی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم...

      از شیشه نبودیم که با سنگ بمیریم...

               تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبیم...

                         شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیریم...